سلام
اين روزا با اين اوضاع و احوال هيچ كسي امنيت شغلي نداره
از من در به در كه به قول خودم و چيزهاي عيان دور و اطرافم كه كلي پرتي و رفيق دارم تا اون رفتگر زحمت كش كه.....
فقط خدا كنه كه خودمون رو از اين خواب غفلت بيدار كنيم
يه كجا چنين شتابان....
سلام بزرگوار
نوشته ات از سر صداقت بود وهمه اش واقعيت ني دانم برنامه ريزاان وتصميم گيرا آموزش وپرورش ايران مي دانند چه مي كنند ؟ چه مي گويند ؟ وباكدا م مخاطب روبرو هستند ؟
فقط مي گويم مي توانم سعي كنم كه دركتان كنم همين
از ابراز نظرتان ممنون
براي اينکه يه نفر خوشبخت بشه آدماي زيادي بايد کمک کنن ولي براي بوجود اومدن يه آدم بدبخت دو نفر کافيه...
راستي منم امنيت وبلاگ نويسي ندارم چه رسد به امنيت شغلي
بهله
همين!
خب حالا ميرم مي خونم و نظر ميدم
خوندم
اي بابا خب دلشون نميخواد بچشون آدم باشه . يه كم زيادي حرص نميخوريد؟
شما بشارت و انذار بديد ، الباقيش ديگه حرص الكيه .
يعني اونقدرا هم الكي نيست .
حرص بخوريد .
من اين احساس مسئوليت شما رو تحسين مي كنم
اما واقعا فايد اي نداره
هر چند ما مامور به وظيفه ايم نه نتيجه
اصلا به حرفاي من گوش نكنيد .
خسته نباشيد
خدا رو شكر اوليم
فعلا همين!
