ما خيلي به شما ارادت داريم !

بله خبرم كنين !
اين خاطره‌ي ناظمانه مو ديدين ؟
به خاطر حرف زدن سر کلاسُ پرت کردن حواس بچه ها از کلاس بيرون شده بودمُ کنار دفتر ايستاده بودمُ به جاي غُصه بِ خاطر جا موندن از کلاس " توت خشک " ميخوردم !
ناظم مدرسه - که اون موقع با توجه به سايزش و سايزم خيلي آدمِ ترسناکي بود ! - اومد بيرونُ يه نگاهي به سر تا پاي من انداخت ُ خيلي جدّيُ اخمو پرسيد : ديابتي هستي؟!
منم با بُغض گفتم : نه خانوم !‌ ما تهراني‌ايم !!!!!


هر وخت ميرم ديدن اون ناظم قديمي با هيجان اين خاطره رو برا جمع تعريف ميكنن !!

مرسي اومدين