سلام خانم ناظم ! خوبيد؟ ايام خوبه ! شاگرد ها اذيت نمي كنن!؟
ميگم داشتم فكر مي كردم... ادم مي تونه همه درد و دلهاشو بذار تو وب؟! ها؟
نمي دونم شايد اونهاييكه دلي پاك دارن بتونن!.... ولي من ..نه....نمي تونم.ايد هم اونهاييكه مي ذارن اون درد و دلهاشونو كه ...نمي ذارن.بخشيشو ميذارن..اون وخ پس چه فايده..؟! شايد براي مخاطب ..تا دل مخاطب هم جس همون درد و دل ها رو پيدا كنه!؟ ..ولي اخه چرا؟...چراب ايد همون حس رو پيدا كنه!؟ چون نويسنده فك مي كنه درد و دل ها شبيه همه ؟!.... واقعا شبيه همه !..شايد هم به خاطر اينه كه نويسنده مي خواد زبان و قلم و ذهن مخاطب به سمت حر و درد و دل با خدا بره و... اره اين قشنگه!..... چه قدر خوب ميشد كه ادم با خوندن يه نوشته و با گفتن يه حرفو با تايپ كردن يه پست درد و دلهاش تموم ميشد ..يا اماده درد و دل كردن با خدا ميشد ..خوشا با حال نويسندگاني كه مي تونن از عهده اين كار بر بيان!؟ خوش به حال اون نويسنده هايي كه اون قدر دلشون بزرگ هس كه جا داره براي درد و دل اماده كردن بقيه....خشو به حال همه بلاگر هاي خوب!
دعا كنيد
چون التماس شديد شديد داريم
يا علي
