من همي‏شه گفتم و براي حرفم هم دليل دارم كه مزه‏ي خيلي از خوردني ها به چرك بودنشونه.

بله. دقيقا به چرك (به كسر كاف اول و سوكون را و كاف ديم)

مثلا لبو.
نمي‏دونم چقدر از لبويي هاي كه بساطشون رو روي دكه پهن مي‏كنن و تو سرماي پاييز و زمستون بخار آب لبو رو زير نور چراغ گازيشون هوا مي‏دن، لبو خورديد؛ يا اصلا خورديد يانه.

فقط مي‏دونم كه لبوي خونگي رو هر كاريش بكني به خوشمزگي همون لبوي خيابوني نمي‏شه.

لبو با اسانس لنگ ( به ضم لام و كسر نون و گاف)

يا مثلا همين جگركي توي گذر خان. گذر خان رو كه مي‏شناسيد؟

ديروز از جگركي صفائيه بودم كه خيلي زور زنكي همش پنج سيخ تونستم بخورم؛ امروز اما جگركي گذر خان. همون كه گجر هاش رو با همون دستي تيكه تيكه مي‏كنه كه پول هارو مي‏شماره. همون كه گوجه هارو روي پيش خون تيكه تيكه مي‏كنه.

ده تا سيخ جگر و دوتا قلوه و دوتا گوجه خوردم و وقت كم آوردم، حيف.

-----------------------------------------

جان كلام اينكه تجربيات گرانقدر يك غذاي خيابوني خور ثابت مي‏كند:

مزه‏ي خيلي از خوراكي ها به چرك‏شان است