سلام
ممنون كه بهم سر زدين !
چند وقتي هست كه نوشته هاتونو ميخونم.راستش هر وقت ميام وبلاگ شما انقدر توي خاطراتم با ناظم دبيرستانم غرق ميشم كه بغض خفم ميكنه!!!
هر چند كه ايشون هنوز هم از بهترين دوستاي من هستن و با اينكه من دانشجو شده ام و اونم خودشو از دست مدرسه قبلي گم و گور كرده اما بازم بهش سر ميزنم.انشالله همين جمعه قراره همديگه رو ببينيم