سلام خدا بهتون صبر بده واي چه حالي ميشه آدم وقتي کسي ويا کساني قدرشو نمي دونن و تازه دست اخر شما بايد تو مين اداره با دوستان و دشمنان گاها حسود سر کنيد و هميشه لبخند به لب باشيد چون زندگي آدم در اجتماعه و چاره اي نيست
دانش آموزان و اولياشونم که تا کارشون گيره همه کوچيک و نوکرن اما همين که کارشون از شما گذشت...
خب خدا صبرتون بده يا علي (من خودم يه جورائي چوب اين کارام و خوردم و کارم عوض شد خانمي ) الآنه خيلي راحتم اما تو همون اداره
