شده حكايت روز زن، البته بازم صد رحمت به روز زن. جاي شما نيستم ولي نميدونم اگر بودم چه عكس العملي نشون ميدادم!؟ از يه طرف آدم شور و شوق بچه ها رو ميبينه و محبت و اخلاصشون، از يه طرف دوست نداره عزت نفسش بخاطر چندتا هديه بي قيمت از بين بره.با اين قسمت شديدا موافقم:
بحث اصليه من اينه كه ، كاش اصلا هفته معلم و روز معلم و اين چيزا وجود نداشت و حق هر چيز رو به جاي خودش ادا ميكردن و جنبه معنويه اينروزو آلوده ماديات نميكردن!!!!!! و روز شهادت استاد هم اينطوري لوث نميشد.(استاد شرمندتونم).
حالا موندم تبريك بگم يا نه، دلم نمياد نگم، دستمونم نميرسه كه تقديم كنيم، پس:

روزتون مبارك سركار خانم