سلام

يادداشت‏تون و كامنت‏ها رو خوندم. چي بايد بگيم؟

چند وقت پيش داشتم با يه خانوم وبلاگ‏نويس كه رسما كافر هستن و فمنيست هم هستن صحبت مي‏كردم. مي‏گفت شماها كه حكومت رو قبول داريد،‏ هيچ مشكلي نداريد و راحت داريد زندگي‏تون رو مي‏كنيد. گفتم اصلا اين طور نيست.

گفتم بهشون كه ما كه انقلاب رو قبول داريم، بيشتر از شما -كه ميخايد سر به تن حكومت اسلامي نباشه- زجر مي‏كشيم. گفتم كه شما شايد توي تجمع پارك لاله دستگير بشيد، اما دلتون خوش ميشه كه داريد دشمن‏تون رو زمين مي‏زنيد. گفتم خيالتون راحته كه مرزتون رو كاملا شناختيد و داريد به اونايي كه اون طرف مرزهاي آرماني شما هستن حمله مي‏كنيد.

بهش گفتم اما ما چي؟ بهش گفتم آدم هر چي به هدف نزديك‏تر بشه، دغدغه‏ش بيشتر ميشه، خون‏دل خوردنش بيشتر ميشه. چه مي‏دونم.

همه اين‏ها رو گفتم تا با اطمينان تمام بگم: جمهوري اسلامي قدر مردم خودش را نمي‏داند. هيچ شكي در اين ندارم. حتي اگر مخالفين انقلاب هم ببينند اشكالي ندارد. جمهوري اسلامي و مخصوصا دولت ارزش پشتوانه مردمي را نمي‏داند، نمي‏فهمد. همين است كه اگر كسي از روي دلسوزي هم انتقادي به حضرات دولتي بكند، خودشون رو خيس مي‏كنند.

نمي‏خوام عقده‏گشايي كنم اما وقتي وزير نفت با حماقت و پررويي درخواست استثنا شدن وزارت نفت از نظام هماهنگ پرداخت رو مي‏كنه چه جايي براي ساكت نشستن باقي مي‏مونه.

مشكل حضرات اينه كه فكر مي‏كنن مردم خر تشريف دارن. فكر مي‏كنن اگه مردم توي انتخابات شركت مي‏كنن، به خاطر اينه كه همه چي حله. فكر مي‏كنن حالا كه مردم بهشون راي دادن ديگه هر غلطي دوست داشتن مي‏تونن بكنن.

بگذريم. ببخشيد كه كامتون رو تلخ كردم. به نظر من اين حركت معلمان كه شما بهش عنوان نشست داديد، هيچ عنواني جز سكوت نداره. برگزاري اين نشست‏ها همون‏جوري كه شما گفتين، درسته كه اشكالاتي به درس‏ بچه‏ها وارد مي‏كنه كه باز هم زحمتش به دوش خود معلم‏هاست اما هر چي باشه نمونه بارز بزرگواري معلم‏ها و مصداق مظلوميت كساييه كه در عين وفاداري به نظام دنبال حق خودشون هستند.

و چيزي كه بيشتر دل امثال من و شما رو آزار مي‏ده اينه كه تجربه ثابت كرده كه گروه‏هاي معارض و مخالف و اونايي كه ثابت كرده‏ن كه هيچ وفاداري‏اي به نظام و حكومت ندارن، خيلي راحت با يه حركت اعتراضي كارشون رو جلو مي‏برن. يه نمونه كوچيكش نماينده همدان در محجلس ششم كه با فشار لابي‏هاي سياسي از زندان آزاد شد و هيچ كسي هم ككش نگزيد كه حضرات دارن حرمت مردم و قانون رو تف مي‏كنن. تجربه ثابت كرده كه خوش به حال مخالفين نظام.

بزاريد يه مثال بزنم. همون خانومي كه توي اول كامنت بهشون اشاره كرده، چند روزي بازداشت بوده. به جرم اقدام عليه امنيت ملي. توي بند 209 زندان اوين. برخورد زندان‏بانان و بقيه مسئولين باهاشون كاملا منطقي و قانوني بوده و هيچ مشكلي براشون پيش نيومده الا يه جا. اون هم اين كه توي يه قسمتي از زندان اوين كه قوانين حفاظتي ويژه داشته، به صورت ايشون چشم‏بند زده‏ن. خب. حالا يه مثال از اين طرف. توي اون مراسم سخن‏راني حضرت‏آيت‏الله هاشمي رفسنجاني كه چند نفري به جرم سوال كردن در حين فرمايشات ايشان مورد ضرب و جرح مسئولين اداره اطلاعات قرار گرفتند، همه چيز به گونه‏اي بود كه انگار اين چند نفر به پيغمبر و اسلام و همه چيز توهين و فحاشي كرده‏اند. اين‏ها به كنار، بعد از بازداشت فحش‏هاي كثيف و غيراخلاقي از ماموران اداره اطلاعات شنيده‏اند، به اجبار مقابل دستشويي به نماز ايستاده‏اند. همه اين‏ها را با اطمينان كامل مي‏گويم. چيزهاي ديگري هم هست.

باز هم بگذريم. و اين همه كه گفتم قدر و منزلت معلمي امثال شماها رو نشون ميده. بزرگواري امثال شماها رو ثابت مي‏كنه. چه اين روزها روز معلم باشه يا نباشه.

روزتون مبارك