سلام خانم ناظم

هر وقت ميام توي اين وبلاگ يه جورايي دلم آرووم ميشه نمي دونم چرا شايد به همون علتي كه هميشه ناظم ها رو يه بزرگتر از خودمون فرض ميكرديم كه اگه مشكلي پيش ميومد فوري حلش ميكردن.

بهر حال فقط دلم خواست بيام يه عرض ادبي بكنم و بگم به اين برادر كوچيكتونم گهگاهي يه سري بزنيد و يه رهنمايي بكنيد بد نميشه ها آخه ما كوچيكترا به ناظما خيلي احتياج داريم . درسته گهگاهي يه شيطنت هايي ميكنيم اما تو دلمون هيچي نيست . هر چي باشه شما تجربت تو زندگي بيشتره دو سه تا خط كش بيشتر از ما شكوندي

شرمنده ديگه ، ما سواتمون نميكشه درسط و حسافي صحبت كنيم .

بهر حال خيلي خيلي از هم صحبتيتون خوشحال مشم اگه قابل بدونيد اين حقير رو

يا حق