واي...توي زندگيم از يه چيزي بيشتر از همه متنفر بودم اونم ناظم جماعت بود.ولي نمي دونم چرا وقتي مطلبهاتونو خوندم احساس كردم نه بابا ناظم هام مثل اينكه خيلي بد نيستن ولييييي خداييش هيچ وقت با من خوب برخورد نكردن منم نامردي نكردم تا جايي كه مي شد اذيت كردم و الانم كه پيشم تو اين 2 ماهه مي كنم.البته از حق نگذريم اين آخريه آدمه خوبيه.بهم مي گه حيف كه خيلي دوست دارم مگر نه پدرتو در مي آوردم.شما خودتون مي دونين كه يه معلم يا ناظم فرقي نداره چقدر مي تونه توي روحيه ي بچه ها تاثير بذاره.من پر مشكل بودم.پر درد بودم ولي هيچ وقت نفهميدن و من به يه شكله ديگه خودم و خالي كردم.هميشه شيطون ترينها پر درد ترينها هستن...مي خوام نظرتونو بدونم