وبلاگ :
نوشته هاي يك ناظم
يادداشت :
مادراي مقصر
نظرات :
3
خصوصي ،
21
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
حسامي
سلام
نوشته راحت ولي پر دردي بود ولي سئوالتان بي جواب ماند وسئوال من نيز :
با دختركاني در اين سن وساال كه به دنبال كشف هر درست ونادرستي ره به هرجايي مي برند ودرنظام آموزشي وخانواده نيز اطلاعات كافي ولازم دريافت نمي كنند چه بايد كرد ؟ آيا صرف ترساندن واخراج وتهديد مي تواند عطش دانستن آنان را سيراب كند ؟ آيا براي رفع اين عطش ما ونظام آموزشي كار درخور انجام داده اند ؟
در انتظار پاسختان مي مانم
بااحترام
پاسخ
سلام استاد. به هيچ عنوان با تهديد نميشه کاري کرد . اخراج هم همه وقت کارساز نيست ..البته گاهي تغيير مدرسه به نفع بچه هست تا از بدنام بودن تو مدرسه قبل و بد اموزيها براي ديگران جلوگيري بشه ... قدم اول به نظر من بايد در خانواده برداشته بشه .. مادر و پدر بايد به گونه اي رفتار کننن که بچه فکر نکنه چيزي و خلافي رو ميتونه از چشم پدر پنهان نگهداره و رفتار پدر نبايد به گونه اي باشه که مادر از ترس مسائل رو پنهان کنه ... در کنار اينها رفتار اولياي مدرسه هم مهمه.... در واقع دقت نظر و راهنماييهاشون مهمتره ... نبايد فقط امر و نهي باشه و بايد ارشاد اصولي هم در کنار کنترل وجود داشته باشه و ....... چي بگم که متاسفانه نه در خانواده ها انجام ميشه اينها و نه در ....