سلام.راستش من از بچگي با ناظمها زياد حال!؟ نميكردم.نميدونم شايد بخاطر اون ديسيپلين خاص و شيلنگ به دست بودنشان بود،ماهم كه بچه سيد و عزت نفس داشتيم و از زورگويي خوشمان نميومد-با اينكه بچه مثبت بودم-.اما خوب شرايط شغلي ايشان اينجوري ايجاب ميكنه ظاهرا.ولي فكر ميكنم ناظمي كه با بچه ها دوست بشه اثرش بيشتره تا بخواد زور بگه.فكر كنم آدم با پنبه سر ببره بهتره .گرفتيد كه چي ميگم؟
ياد ناظمهاي دبيرستان و خاطراتشون بخير