بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علی الائمه الهدی

عِلمی عِلمُهُ، وَ عِلمُهُ عِلمی، لِانّا نَعلَمُ بِالکائِنِ قَبلَ کَینونَتِهِ
جابرابن عبدالله انصاری میگوید: بعد از ولادت امام حسین(ع) برای عرض تبریک به محضر فاطمه زهرا(س) رفتم.در دست آن حضرت لوحی سبز رنگ دیدم عرض کردم : پدر و مادرم به فدایت، این لوح چیست؟ فرمود: این لوح را خداوند به پدرم هدیه داده و پدرم آن را به مناسب این مولود، مژدگانی به من داده است.
جابر کلمات آن لوح را خواند و از آن رونویسی کرده نزد خود به عنوان امانت نگه داشت، تا در عصر امام باقر(ع) به آن حضرت تحویل داد.
در حدیث لوح، وقتی به نام مبارک حسین(ع) میرسد، خداوند آن حضرت را چنین توصیف میکند: (( حسین را مخزن علم و وحی خود نمودم و اورا به مقام شهادت گرامی داشتم و سرانجام کارش را قرین سعادت نمودم.او برترین شهیدان من و مقامش از همه شهیدان ارجمندتر است.کلمه تامه و حجت رسایم را در نزد او قرار دادم و با توجه به عترت او پاداش و کیفر میدهم.....)) احتجاج طبرسی_ج1

فَاَنتَ بابُ الحَوائِج وَاشفَع لِمَن شِئتَ
سلام بر تو ای عبد صالح، این جمله از زیارت نامه حضرت عباس از زبان امام صادق(ع) گرفته شده است. حضرت عباس هم عبد خدا بود و هم صالح و خالص بود، در عبودیت و بندگی او، هیچگونه شائبه نبود، نه تنها در نماز و امور عبادی بلکه در همه امور بنده مطیع خدا بود.او حتی در دوران خردسالی (یک) گفت و در برابر سخن پدرش که فرمود: بگو (دو) دو نگفت و علتش را چنین بیان کرد: با زبانی که یک گفته ام، شرم دارم که دو بگویم.( و از حریم یکتائی خدا خارج شوم).
یا کاشِفَ الکَربِ عَن وَجهِ الحُسَینِ، اِکشف کَربی بِحَق اَخیکَ الحُسَینِ


اَلسََّلامُ عَلَیکَ یا (( سَیِدُ العابِدین وَ زَینُ اوُلیائِیَ الماضِینَ))
امام سجاد (ع) راه پر خطر تا کربلا را پیمود و پس از آن در همه جا حضور داشت. و پیام شهیدان کربلا را به گوش جهانیان رسانید. با اینکه سخت بیمار بود، در عین حال صحنه را ترک ننمود و تسلیم دشمن نشد.صبر و استقامت و تحمل او به قدری عجیب بود که روزی امام حسین(ع) از او پرسید چه میل داری؟ امام سجاد(ع) ، عرض کرد: میل دارم به گونه ای باشم که در برابر خواسته های تدبیر شده خدا برای من، خواسته دیگری نداشته باشم.
امام حسین (ع) فرمودند: احسنت، تو به مانند ابراهیم خلیل هستی که در جواب پرسش جبرئیل که از او پرسید چه حاجتی داری؟ فرمود: هیچگونه پیشنهادی به خدا ندارم. بلکه او مرا کفایت میکند.و نگهبان نیکی است.

پ.ن.
* اعیاد مبارک شعبانیه رو خدمت تمامی دوستان تبریک عرض میکنم.
*بنا داشتم در این پست ، داستان رویا رو بنویسم، اما به دو دلیل این کار رو نکردم. یک آنکه، عظمت و حلاوت این اعیاد رو نمیتوان دست کم گرفت و به سادگی از کنارشون گذشت و دو آنکه، خوب اگه مینوشتم باز دوستان میگفتن که عید شد و خانم ناظم بازم عیدی اینجوری داد. حالا بماند، تا انشاءالله در نوشته های آتی که قبلش حسابی گل گاو زبونی چیزی خورده باشین، اون جریان رو تعریف میکنم_دی
*در این شبها ، حسابی التماس دعا دارم.
                                                                    یا رب نظر تو بر نگردد.